Εθνική πρωτεύουσα Αλγερίας, Αλγερία

Αλγέρι, Γαλλική Αλγερία, Αραβικά Al-Jazāʾir, πρωτεύουσα και επικεφαλής λιμάνι της Αλγερίας. Είναι το πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της χώρας.

Κουίζ

Κουίζ για χώρες και πρωτεύουσες

Μπαμάκο

Το Algiers είναι χτισμένο στις πλαγιές των Sahel Hills, που παραλληλίζουν τις ακτές της Μεσογείου, και εκτείνεται για περίπου 10 μίλια (16 χλμ.) Κατά μήκος του κόλπου του Αλγέρι. Η πόλη βλέπει ανατολικά και βόρεια και σχηματίζει ένα μεγάλο αμφιθέατρο εκθαμβωτικών λευκών κτιρίων που κυριαρχούν στο λιμάνι και στον κόλπο. Η πόλη πήρε το όνομά της (Αραβικά: «Τα νησιά») από πολλά μικρά νησιά που υπήρχαν στο παρελθόν στον κόλπο, όλα εκτός από ένα από τα οποία έχουν συνδεθεί στην ακτή ή εξαλείφονται από λιμενικά έργα. Κρότος. (2008) 2.364.230; (2007 εκ.) Αστικός οικισμός, 3.354.000.

Ιστορία

Το Αλγέρι ιδρύθηκε από τους Φοίνικες ως μία από τις πολυάριθμες αποικίες της Βόρειας Αφρικής. Ήταν γνωστό στους Καρθαγίνους και τους Ρωμαίους ως Icosium. Η πόλη λεηλατήθηκε από τον μαυριτανικό αρχηγό Firmus το 373 μ.Χ. και υπέστη περαιτέρω ζημιές από τους Βανδάλους τον 5ο αιώνα. Αναβίωσε ως κέντρο εμπορίου στη Μεσόγειο υπό μια σειρά δυναστειών Berber (Amazigh) που ξεκίνησαν τον 10ο αιώνα. Στις αρχές του 16ου αιώνα, πολλοί από τους μουσουλμάνους και τους Εβραίους που εκδιώχθηκαν από την Ισπανία ζήτησαν άσυλο στο Αλγέρι. Μερικοί κάτοικοι του Αλγέρι άρχισαν να κάνουν πειρατικές επιθέσεις στο ισπανικό θαλάσσιο εμπόριο, και σε απάντηση, η Ισπανία το 1514 οχύρωσε το υπεράκτιο νησί Peñon στον κόλπο του Αλγέρι. Ο σμύρνος του Αλγέρι έκανε έκκληση σε δύο Οθωμανούς τουρκικούς κορσέρ να εκδιώξουν τους Ισπανούς από το Peñon και ένας από τους κορσέρ, ο Μπαρμπαρόσα (Khayr al-Dīn), κατέλαβε τον Αλγέρι και εκδίωξε τους Ισπανούς το 1529. Ο Αλγέρις τέθηκε υπό την εξουσία του Οθωμανού σουλτάνος, αν και στην πράξη παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό αυτόνομο. Οι προσπάθειες του Μπαρμπαρόσα μετέτρεψαν τον Αλγέρι στη βασική βάση των πειρατών των Βαρβάρι για τα επόμενα 300 χρόνια.

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις έκαναν επανειλημμένες μάταιες προσπάθειες να καταπλήξουν τους πειρατές, συμπεριλαμβανομένων ναυτικών αποστολών από τον ιερό Ρωμαίο αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄ το 1541 και από τους Βρετανούς, Ολλανδούς και Αμερικανούς στις αρχές του 19ου αιώνα. Η πειρατεία με έδρα το Αλγέρι συνέχισε, αν και αποδυναμώθηκε, έως ότου οι Γάλλοι κατέλαβαν την πόλη το 1830. Οι Γάλλοι έκαναν τον Αλγέρι στρατιωτικό και διοικητικό αρχηγείο για την αποικιακή αυτοκρατορία τους στη Βόρεια και Δυτική Αφρική.

Σύμφωνα με τη γαλλική αποικιακή κυριαρχία, το Αλγέρι είδε το λιμάνι και το οδικό του σύστημα να διευρύνεται και να εκσυγχρονίζεται και άρχισε να αποκτά ανέσεις από την ευρωπαϊκή ζωή στην πόλη, όπως θέατρα, μουσεία και δημόσιους κήπους. Το Πανεπιστήμιο του Αλγέρι ιδρύθηκε το 1879. Στις αρχές του 20ού αιώνα, μεταξύ των μισών και τριών τετάρτων του πληθυσμού των Αλγέρι ήταν Ευρωπαίοι έποικοι και οι απόγονοί τους. Οι ιθαγενείς Αλγερινοί αποκλείστηκαν από τα οφέλη της ανάπτυξης του Αλγέρι και του αυξανόμενου εμπορικού πλούτου από ένα σύστημα de facto διαχωρισμού που τους απαγόρευσε να εισέλθουν στους δημόσιους χώρους των Ευρωπαίων αποίκων και τους περιορίζονταν σε μερικές φτωχές γειτονιές.

Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου (1939–45), ο Αλγέρι έγινε η έδρα των συμμαχικών δυνάμεων στη Βόρεια Αφρική και για μια στιγμή η προσωρινή πρωτεύουσα της Γαλλίας. Στη δεκαετία του 1950, όταν ξεκίνησε η εξέγερση της Αλγερίας εναντίον της Γαλλίας, η πρωτεύουσα ήταν το επίκεντρο του αγώνα. Μετά το 1962, όταν η Αλγερία έγινε ανεξάρτητη, πραγματοποιήθηκαν πολλές εκτεταμένες αλλαγές στην πόλη καθώς η νέα κυβέρνηση ξεκίνησε να δημιουργεί μια σύγχρονη σοσιαλιστική κοινωνία από μια λιγότερο ανεπτυγμένη αποικιακή. Ένα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού της πόλης έφυγε τις δεκαετίες μετά την ανεξαρτησία της Αλγερίας.

Η περιοχή του Αλγέρι έχει βιώσει πολλές φυσικές καταστροφές σε όλη την ιστορία της. Τα περιστατικά του 21ου αιώνα περιελάμβαναν μια πλημμύρα το Νοέμβριο του 2001 που σκότωσε περισσότερους από 700 ανθρώπους (κυρίως στην πόλη) και έναν σεισμό που επικεντρώθηκε στα κοντινά Τότια τον Μάιο του 2003 που προκάλεσαν μεγάλη καταστροφή και πήραν περισσότερες από 2.200 ζωές.

Η σύγχρονη πόλη

Το παλιό τουρκικό, ή μουσουλμανικό τμήμα του Αλγέρι είναι χτισμένο στις ανώτερες πλαγιές των λόφων και έχει διατηρήσει μεγάλο μέρος του αρχιτεκτονικού χαρακτήρα του με ψηλά σπίτια με κενά τείχη και στενά δρομάκια. Το μουσουλμανικό τμήμα κυριαρχείται από το φρούριο της Kasbah (Qaṣbah), που ορίστηκε ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 1992. ήταν η κατοικία των δύο τελευταίων τουρκικών θεών, ή κυβερνητών, του Αλγέρι. Ένα εξέχον κτίριο στο μουσουλμανικό τμήμα είναι το τζαμί Ketchaoua, το οποίο πριν από το 1962 ήταν ο καθεδρικός ναός του Αγίου Φιλίππου (που κατασκευάστηκε το 1845-60). Το γαλλικό τμήμα του Αλγέρι αναπτύχθηκε κατά μήκος των χαμηλότερων πλαγιών των λόφων, πιο κοντά στο λιμάνι. Αυτό το τμήμα έχει πολλές δημόσιες πλατείες και μεγάλες λεωφόρους.

Στο σύγχρονο κέντρο της πόλης βρίσκονται το Πανεπιστήμιο του Αλγέρι και πολλές ξένες πρεσβείες και ένας μικρός αλλά αυξανόμενος αριθμός ουρανοξυστών. Άλλοι χώροι περιλαμβάνουν το σύγχρονο κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης, το παλιό παλάτι του αρχιεπισκόπου (πρώην παλάτι του θεού) και το Χειμερινό Παλάτι (πρώην παλάτι του Γάλλου γενικού κυβερνήτη). Η κατασκευή ξεκίνησε το 2012 σε ένα μεγάλο συγκρότημα τζαμιών κοντά στον κόλπο στο ανατολικό προάστιο Mohammedia, ο σχεδιασμός του οποίου περιελάμβανε έναν μιναρέ ύψους περίπου 880 πόδια (270 μέτρα).

Το Αλγέρι συνέχισε να αναπτύσσεται προς το νότο, με νέα προάστια που δημιουργούνται για να στεγάσουν την υπερχείλιση του πληθυσμού από το κέντρο της πόλης. Παραμένει κυρίως λιμάνι για την εισαγωγή πρώτων υλών, βιομηχανικών αγαθών και γενικών προμηθειών, καθώς και διοικητικού και οικονομικού κέντρου. Οι κύριες εξαγωγές είναι το κρασί, τα πρώιμα λαχανικά και τα πορτοκάλια, το σιδηρομετάλλευμα και τα φωσφορικά άλατα. Το Διεθνές Αεροδρόμιο Algiers-Houari Boumedienne βρίσκεται στο προαστιακό Dar el-Beïda, ανατολικά της πόλης. Το 2011 η Algiers άνοιξε την πρώτη της γραμμή μετρό, που εκτείνεται σε 9,9 χλμ. Και περιλαμβάνει 10 σταθμούς.